เชียงคาน คืนนั้น พระจันทร์แจ่มฟ้า
เคยนั่งสบตา เคียงอ้ายใกล้ริมฝั่งโขง
เกี่ยวก้อยสัญญา ว่าจะ รักกันมั่นคง
เงาจันทร์ สะท้อนน้ำโขง เปรียบเหมือนพยานรักเรา
ผ่านหลายเดือนเหงา รักเราเหมือนแปรเปลี่ยนผัน
เพราะความห่างกัน ฮักจึงบ่หวาน หรือเปล่า
หรืออ้ายมีใคร ซ้อนเร้นใต้คำว่าเรา
จึงปล่อยให้สาว ใจเฉา บ่หวนคืนมา
ถนนคนเดิน แต่เหมือนน้องเดินคนเดียว
ใจแสนเปลี่ยว เมื่อบ่มีอ้ายจ๋า
แนมเห็นเมี่ยงคำ ดั่งคำสัญญา
ข้าวจี่ฮ้อนๆ อ้ายเคยป้อนแก้วตา
เศร้าอุรา ท่ามกลาง ผู้คนมากมาย
เชียงคาน คืนนี้ พระจันทร์แจ่มฟ้า
น้องมา ริมโขง รำพึงถึงอ้าย
วานสายลมบอก กระซิบข้างหัวใจชาย
ว่ามีคนคอยห่วงใย คอยอ้ายหวนคืน เชียงคาน
ถนนคนเดิน แต่เหมือนน้องเดินคนเดียว
ใจแสนเปลี่ยว เมื่อบ่มีอ้ายจ๋า
แนมเห็นเมี่ยงคำ ดั่งคำสัญญา
ข้าวจี่ฮ้อนๆ อ้ายเคยป้อนแก้วตา
เศร้าอุรา ท่ามกลาง ผู้คนมากมาย
เชียงคาน คืนนี้ พระจันทร์แจ่มฟ้า
น้องมา ริมโขง รำพึงถึงอ้าย
วานสายลมบอก กระซิบข้างหัวใจชาย
ว่ามีคนคอยห่วงใย คอยอ้ายหวนคืน เชียงคาน
ว่ามีคนรอมานาน อยู่ที่เชียงคาน คอยอ้ายเคียงข้าง